Dat kikkervisjes vijanden hebben is bekend, maar deze had ik nog niet eerder gezien. Merels komen jaarlijks hun nestmateriaal in mijn tuin verzamelen: droge grasjes, stukjes mos, etc. Met een volle bek pluizig materiaal zie ik ze nu weer met genoegen de heg in vliegen.
Verrassend deze week: een mannetjesmerel, struinend lang de bemoste vijverranden, had de zwarte wolken foeragerende kikkervisjes ontdekt. Ze krioelen al zwabberstaartend aan de oppervlakte tegen de plantenslierten aan en grazen die af. Het wateroppervlak beweegt ervan.
De merel had ze ook ontdekt en pikte er lustig op los. De een na de ander verdween in zijn bek.Smullen kennelijk.
Nu bescherm ik heel fanatiek mijn vijvers tegen ongenode mee-eters als de reiger, maar deze vogel laat ik aan de feestdis. (Helaas geen actiefoto kunnen maken)
Hij mag.
Er is genoeg voor deze bescheiden eter.
En de reiger dan?
Uh,..ja, ik discrimineer, geef ik toe. Er zijn grenzen aan mijn dierenliefde...

_________________
Ik kick op kikkers

Van die merels is me wel bekend maar ik heb het nog nooit zien gebeuren.

_________________
Ik geloof niet in prinsen, ik geloof in kikkers.

Maart was weer een rijke maand met vele klompen kikkerdril en nu het juni is, krioelt het op de mossige vijverranden van de kleine ca. 1 cm kleine bruine kikkertjes. Sommige nog met een stompje tussen de achterpootjes: restje kikkervisjesstaart.
Ze hoppen en struikelen onhandig over de sprietjes gras en sompige mosplantjes op zoek naar springstaartjes.
Met dit mooie weer laten echter ook de groene jongens zich al vroeg zien en bezetten hun vaste plekken. Ze duwen hun kont diep in het mos op hun vaste plek, warmen op in de zon en wachten op een argeloze vlieg.
Het ontbijt echter wordt hen dagelijks daar aangeboden: kleine bruine kikkertjes, net uit het water gekropen, die geen idee hebben wat voor stille, groene veelvraat ze benaderen.
Ik zie ze regelmatig met hun tong flitsen: flap...flap.. en wéér verdwijnt een bruin kikkertje in de bek.
Gelukkig heb ik ieder jaar veel legsels. We kunnen wat missen. Duidelijk waarom zo weinig kikkers volwassen worden. Groene kikkers lusten er wel pap van...De schobbejakken.

_________________
Ik kick op kikkers

Dat is nou eenmaal de natuur, hè maar ik zou het niet graag zien.

_________________
Ik geloof niet in prinsen, ik geloof in kikkers.

Die Mörder sind unter uns...
Het kannibalisme van mijn groene kikkers als hierboven vermeld heeft een vervolg.
's Avonds laat in het donker loop ik met een zaklantaarn regelmatig door mijn tuin en bekijk het nachtelijk dierenleven.Voorzichtigheid is dan geboden, want bruine kikkers èn padden bezetten zomaar argeloos mijn tegels.
Aangezien ze bij mijn komst stil blijven zitten, trap je zó op ze.
Op steen is het gemakkelijk pissenbedden en andere kruipsels vangen. Het wemelt er 's nachts van veelpoters die denken dat ze veilig kunnen oversteken.

Ook wriemelt er onder water veel rond. Overdag lijkt het, op dikkopjes na, in mijn heldere vijvers bijna uitgestorven.
Echter, in de lichtbundel 's nachts slalommen bloedzuigers, peddelen libellenlarven en schieten torretjes lustig heen en weer op zoek naar lunch. Het is dan wel fijn om glashelder water te hebben.

Twee halfwas bruine kikkers scharrelen door het oevermos en flappen links en rechts mijn nu 1 cm kleine, bruine kikkertjes; dit voorjaar geboren om opgevreten te worden. Er wordt heel wat afgemoord rond mijn huis.
Ga eens kijken, maar berg laat vooral je menselijke mededogen thuis: er wordt héén wat afgemoord rond mijn huis in het duister...

_________________
Ik kick op kikkers

Aaah toch wel sneu hoor.
Ik had wel een vermoeden dat de bruine kikkers hun kindjes opeten omdat ik de kleintjes veel minder zie nu er meer grote kikkers zijn, terwijl er veel meer kikkerdril wordt gelegd. Maar ik heb het nooit zien gebeuren en ik geloof ook niet dat ik dat hoef te zien.

Opnieuw:de jacht op mijn kikkers.
Als eerder op het forum gemeld zijn er groene kikkertjes (ca. 5 cm nu) om ons huizenblokje heengeslopen en hebben zich al sinds enige weken in mijn voortuin genesteld. Een klein, voorgevormd plastic vijvertje van ca 2 x 1 m vinden ze genoeg. Met deze zonnige dagen liggen ze op de kant.

Mijn open voortuin aan de straat is echter voor iedere kat en reiger bereikbaar en dat laat ik zo.
Mijn achtertuin is het kikkerparadijs met alle zorg en krekels van mij.
Een kikker die kiest voor de voortuin, belandt helaas in het wilde westen.
Ook een eksterpaartje heeft ze daar inmiddels ontdekt en probeert met onverwachte aanvallen uit de lucht ze te pakken.
Ik zie dat aan vanuit de woonkamer: In duikvlucht proberen de zwart-witte vlerken de 3 waaghalzen te verrassen.
Mis...tot nu toe.

Het leuke is, en daarom meld ik dat hier, zijn de groentjes de eksters te slim af.
Blijven ze gewoon stil zitten als ik rustig door de tuin loop, ...de aanduikende eksters alarmeren hun vluchtgedrag en de 20 cm-sprong naar het water is steeds levensreddend.
Hoe slim is hier weer de natuur.

_________________
Ik kick op kikkers

Nieuwe ontdekking: voedselconcurrentie van een merel...

Vanmorgen, lekker zonnetje met alle kikkers aan wal, sta ik met mijn krekel-voerbakje-aan-stok mijn jongens te trakteren.
De in het midden drijvende lelie- en plompbladeren gebruik ik als voedertafel. Een vijftal koppies lagen al in het water er omheen klaar voor iedere volgende gedumpte krekel.

Schijnbaar uit het niets dook plots een mannetjes merel voor hun neus over een blad en kaapte het wegrennende slachtoffer weg.
Vanuit duikvlucht, net het blad aanrakend met de poten, insekt grijpend met de snavel en gelijk doorstartend, hadden mijn kikkers het nakijken.

Verbluffend knap.
Net zoals een visarend scherend, en net het water rakend, een forel grijpt.
Wat een timing.
Wat een genot. Straks moet ik extra voederdieren inkopen.

_________________
Ik kick op kikkers